W godzinach wieczornych dnia 11.05.2021, w przestrzeni internetowej pojawiły się dziesiątki nagrań ukazujących ostrzał rakietowy obiektów przeciwnika prowadzony zarówno przez stronę palestyńską („Hamas” oraz „Islamski Dżihad”) jak i izraelską. Tego rodzaju ataki związane są ze stopniowym zaostrzeniem się sytuacji w Jerozolimie w przeciągu ostatnich dni (m.in. starcia pomiędzy Żydami i Palestyńczykami, czy kwestia planów wysiedlenia części rodzin palestyńskich z miasta).
Masowy atak rakietowy przeprowadzony z obszaru Strefy Gazy na miasta izraeleskie oraz precyzyjne ataki strony izraelskiej na obiekty znajdujące się na obszarze kontrolowanym przez Palestyńczyków (m.in. obiekty wojskowe) świadczą o wzroście napięcia pomiędzy oboma stronami do poziomu najwyższego w skali ostatnich lat.
Zmasowane ataki rakietowe z dnia 11.05.2021 przeprowadzone m.in. przez Hamas, na obszary kontrolowane przez Izrael, wyeksponowały potrzebę posiadania przez współczesne państwa skutecznego systemu obrony przeciwrakietowej. W przypadku Izraela, który posiada takowy system („Żelazna Kopuła”) opracowany przez firmę Rafael Advanced Defense Systems, omawiany zmasowany atak zakończył się poniesieniem relatywnie niewielkich strat (ok. 5 os. zabitych, niewielkie straty materialne). Nie wszystkie rakiety strony palestyńskiej zostały zneutralizowane, jednakże ogromna większość z nich została zlikwidowana w trakcie lotu. Biorąc pod uwagę skalę zjawiska, trudno oszacować efekt ostrzału w przypadku braku skutecznego systemu obrony przeciwrakietowej.
Skuteczna obrona przed zmasowanym atakiem rakietowym z dnia 11.05.2021 wskazuje na niezbędny charakter posiadania przez współczesne państwo skoordynowanego wielopoziomowego i wyposażonego w najnowsze platformy systemu obrony przeciwrakietowej. System ten powinien przy tym być uzupełniony o zdolności odwetowe (potencjał odstraszający przeciwnika). Państwo dążące do posiadania skutecznego systemu obrony powinno posiadać nowoczesne systemy rakietowe o zdolnościach precyzyjnego rażenia celów. Wnioski wyciągnięte z ostatnich walk o Górski Karabach (starcia pomiędzy Azerbejdżanem, a Armenią) wskazują również na potrzebę posiadania zdolności rażenia celów przeciwnika systemami bezzałogowymi o podobnych charakterystykach do tureckich aparatów bojowych Bayraktar TB2 czy Akinci – zdolność prowadzenia precyzyjnego ostrzału celów takich jak kolumny wojskowe czy umocnienia, które znajdują się na obszarach kontrolowanych przez przeciwnika.
Warto również dostrzec wagę kwestii rozprzestrzeniania się informacji (komentarzy, nagrań, przekazów) dot. prowadzonych działań wojennych. Zarówno w przypadku ataków rakietowych z dnia 11.05.2021 jak i w przypadku starć o Górski Karabach, działania zbrojne na bieżąco relacjonowane były przez świadków tych wydarzeń (nagrania udostępniane w sieciach społecznościowych i platformach komunikacyjnych). W warunkach prowadzenia przez przeciwnika ostrzału rakietowego miast, niemalże automatycznie w sieci pojawiają się setki nagrań ukazujących przebieg wydarzeń (nagrania wykonane przez mieszkańców obszaru objętego atakiem). W przypadku Izraela, w sieci dominowały nagrania ukazujące skuteczność państwa izraelskiego w momencie agresji ze strony przeciwnika (czynnik wzmacniający morale narodu). W przypadku, kiedy podobnemu atakowi poddane zostałoby państwo nieposiadające podobnie skutecznego systemu, w sieci zapewne pojawiłyby się setki nagrań ukazujących tragiczne skutki ostrzału. Czynnik ten warto rozważać jako mogący poważnie wpływać na załamanie się woli walki w danym społeczeństwie.
Załączone nagranie przedstawia neutralizację rakiet przeciwnika przez izraelski system obrony przeciwrakietowej – Tel Awiw, 11.05.2021.
Autor: Michał Marek
Fot. David Bumovitch, wiadomosci.onet.pl