Rosja wykorzystuje potencjał nauk humanistycznych do tworzenia i wzmacniania przekazów służących realizacji swoich celów informacyjnych. W ten sposób w Telegramie powstają całe siatki kanałów i blogów w najróżniejszych dziedzinach, począwszy od dziennikarstwa wojennego, skończywszy na stosunkach międzynarodowych. Ma to na celu stworzenie iluzji pluralizmu.
O ile jest to dość zrozumiałe w przypadku dziennikarstwa wojskowego i ekonomii, to sytuacja z tematyką stosunków międzynarodowych jest nieco inna.
Często do prowadzenia kanałów wykorzystywany jest ekspert z danego regionu, a nierzadko cały zespół, w zależności od stopnia promocji kanału i aktywności w danym regionie.
Na przykład kanał Telegram z 20 tysiącami subskrybentów zajmuje się wyłącznie tematyką polską i okołopolską, przy czym charakterystyczne jest to, że styl grafiki jest taki sam jak na kanale Telegram o nazwie „Rybar”.
W innych przypadkach może to być po prostu banalne wzajemne repostowanie, które w istocie stanowi promocję siatki kanałów. Tak jest w przypadku kanału „Seks, kartele i Frida Kahlo” z siatki „Rybar”. Kanał ten specjalizuje się wyłącznie w Ameryce Łacińskiej i posiada znacznie większą liczbę pracowników, a zatem odpowiednio szerszy zasięg i więcej postów. Zamiast materiałów graficznych z kanału „Rybar” możemy tam jednak zaobserwować wzajemne reposty.
Rosyjska propaganda ma wiele takich kanałów. Taki zasięg sprawia, że kanał ten może pretendować na miano „alternatywnego” środka przekazu, zwłaszcza gdy towarzyszy mu wersja anglojęzyczna kanału „Rybar”.
W rezultacie rosyjska propaganda ma możliwość oddziaływania na zachodnich odbiorców w kontekście przedstawiania wiadomości o sytuacji w zachodnich państwach, które są korzystne z perspektywy Rosji. Istnieje przecież ostatnio dość duża warstwa ludzi, którzy nie ufają mediom klasycznym poszukując „alternatywnych źródeł” informacji. Dlatego też, ze względu na szeroki zakres informacji dostępnych dla siatki kanałów, Rybar może wpływać na kształtowanie opinii, jak w poniższym przykładzie:
Ogólnie rzecz biorąc, państwa NATO powinny skupić się na współpracy z alternatywnymi mediami informacyjnymi. Blokada raczej nie rozwiąże tego problemu, ponieważ nie usunie popytu na informacje. Wręcz przeciwnie, wzmożone zostanie ich wyszukiwanie, co nasili produkcję rosyjskiej propagandy.
W rzeczywistości chodzi o to, aby stworzyć scentralizowane kanały komunikacji do dostarczania obywatelom informacji. Nie wydaje się, żeby ten projekt był trudny. Wystarczy zastosować taktykę Rosjan w zakresie pozyskiwania specjalistów w konkretnych regionach i publikować w sposób scentralizowany krótkie teksty przekazujące odbiorcom konkretne tezy.
Autor: Hlib Parfionow
Zadanie publiczne finansowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP w konkursie „Dyplomacja Publiczna 2023”
