Bieżąca aktywność Federacji Rosyjskiej u granic Ukrainy – kolejne narzędzia Kremla służące budowie nacisków.

W dniu 10.02.2022 rozpoczęto oficjalny start aktywnej fazy rosyjsko-białoruskich manewrów „Sojusznicze Zdecydowanie 2022”. Zgodnie z komunikatem Ministerstwa Obrony Białorusi, manewry będą wspierane przez komponent informacyjny poprzez zaproszenie do obserwowania ćwiczeń ponad 150 dziennikarzy, blogerów, influencerów. Dzięki obecności dziennikarzy, ale również proreżimowych propagandystów, strona rosyjska i białoruska wytworzą “odpowiedni” obraz manewrów komentując je, zgodnie z potrzebą wynikającą z wewnętrznych celów politycznych Moskwy i Mińska (rzekoma reakcja na zagrożenie atakiem za strony NATO). Aktywność informacyjna związana z manewrami posłuży również do ukazania „potęgi” tzw. Państwa Związkowego, co będzie miało na celu odpowiednie zasygnalizowanie Zachodowi determinacji Kremla. Działanie to wypełni funkcję czynnika wspierającego proces nacisków dotyczących prób zmuszenia Niemiec, Francji oraz USA do „aktywnego zachęcania” Ukrainy do przyjęcia rosyjskich żądań.

 

Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż strona rosyjska otwarcie określa swoje żądania, których spełnienie kreuje na jedyną szansę pozwalającą na zachowanie „pokoju” w Europie. Żądania te sprowadzają się do pozostawienia przez Zachód Ukrainy na pastwę Rosji, doprowadzenie do jej federalizacji, a w dłuższej perspektywie dezintegracji terytorialnej. Z tej perspektywy działania informacyjne, dyplomatyczne oraz aktywność Federacji Rosyjskiej o charakterze militarnym stanowią skonsolidowaną próbę zmuszenia NATO do kapitulacji jeszcze przed rozpoczęciem przez Rosję realizacji dowolnego scenariusza operacji wojskowej.

 

W tym kontekście ważną jest również informacja nt. obecności dodatkowych rosyjskich okrętów desantowych oraz rakietowych na akwenie Morza Czarnego. Ich przerzut związany jest oficjalnie z planowanymi ćwiczeniami, które odbędą się w okresie 13-19.02. Wskazane manewry posłużyły przy tym Fed. Rosyjskiej do przeprowadzenia pełnej blokady Morza Azowskiego, a także do zablokowania ukraińskich portów znajdujących się w zachodniej części Morza Czarnego (de facto, pod pozorem manewrów Fed. Rosyjska zablokowała Ukrainie możliwość korzystania z własnych portów). Nie jest to pierwszy przypadek budowy presji ekonomicznej na Ukrainę przy zastosowaniu blokady morskiej. W tym przypadku doszło jednak do pełnej blokady portów znajdujących się na Morzu Azowskim oraz blokady szlaków handlowych wiodących z portu w Odessie i Mikołajowie. Wskazane działanie stanowi czynnik wpływający na destabilizację sytuacji społeczno-politycznej na Ukrainie oddziałując na gospodarkę południowych regionów kraju, a także jako czynnik wpływający na wzrost obaw względem agresji Fed. Rosyjskiej. Manewry mogą być bowiem interpretowane jako czynnik świadczący o przygotowaniach SZ Fed. Rosyjskiej do desantu np. na brzeg obw. odeskiego. Powierzchnia zablokowanego obszaru Morza Czarnego (niespotykana dotąd skala – wstrzymanie swobody żeglugi na szlakach handlowych) świadczyć może jednak przede wszystkim o tym, iż strona rosyjska oprócz presji militarnej, w najbliższych tygodniach skoncentruje się również na presji gospodarczej i energetycznej.

 

Równolegle do wskazanych działań, strona rosyjska emituje dziesiątki narracji stanowiących formę przygotowania bazy informacyjnej pozwalającej na realizację dowolnego scenariusza o militarnym charakterze. Jest to element budowy nacisków (działania z zakresu wojny informacyjnej) połączony z przygotowywaniem do potencjalnych działań militarnych. W ramach omawianego kierunku aktywności dezinformacyjnej Rosjanie emitują przekazy takie jak:

 

  • Ukraina przygotowuje się do użycia na Donbasie sprzętu otrzymanego od państw NATO,
  • Zachód “popycha” Ukrainę w stronę wojny,
  • Ukraina przygotowuje się do przeprowadzenia operacji skierowanych przeciwko mieszkańcom okupowanego Krymu i innych regionów Fed. Rosyjskiej,
  • Ukraina może celowo sprowokować Rosjan do ataku na swój okręt (kontekst manewrów),
  • SZ Ukrainy ściągają nad Donbas bataliony pancerne,
  • odrzucenie „mińskich umów” (rosyjskiej interpretacji zapisów) doprowadzi do wybuchu wojny.

 

 

Wskazane powyżej elementy działań Federacji Rosyjskiej świadczą o równolegle prowadzonych aktywnościach służących zmuszeniu NATO (oraz Ukrainy) do „kapitulacji” bez konieczności rozpoczęcia działań zbrojnych, a także o aktywnościach o charakterze przygotowań do ewentualnej operacji o charakterze militarnym. Strona rosyjska nadal wydaje się koncentrować na informacyjno-psychologicznym aspekcie operacji, posiadając w zanadrzu kolejne narzędzia budowy nacisków, pozwalające na dalsze próby osiągnięcia swoich celów drogą szantażu.

 

 

Autor: Michał Marek

Fot. BlackSeaNews, A.Klymenko.