W przestrzeni informacyjnej pojawiła się analiza przygotowana przez białoruskie centrum analityczne Center for Strategic and Foreign Policy Studies („Lukashenka Agrees to Joint Air Patrols and Training Centers With Russia, but Still Opposes Military Base” – autor: Arsen Siwicki). Wnioski uzyskane na bazie analizy otwartych źródeł białoruskich i rosyjskich pozwalają sądzić, że w najbliższym czasie dojdzie do intensyfikacji procesu koordynacji działań białoruskiej i rosyjskiej armii (w tym lotnictwa).
Zgodnie z treścią wskazanej analizy, strona białoruska podjęła się współpracy z Rosjanami z zakresu utworzenia w obwodzie grodzieńskim białorusko-rosyjskiego centrum szkoleniowego, którego zadaniem będzie m.in. wyszkolenie załóg białoruskich samolotów Su-30. Samoloty te zostały zamówione przez Białoruś w 2017 roku (łącznie Białoruś do 2022 roku otrzyma 12egz Su-30). Centrum szkoleniowe mające znajdować się w obw. grodzieńskim ma również pełnić rolę miejsca dyslokacji rosyjskich samolotów Su-30, które mają wypełniać zadania w ramach wspólnej białorusko-rosyjskiej misji patrolowej. Oznacza to, że najpewniej już w okresie letnim b.r. samoloty rosyjskie oraz białoruskie będą pełnić wspólne misje patrolowe m.in. na obszarze zachodniej Białorusi. We wspomnianej analizie podkreśla się, że łącznie (z 12 egz. białoruskich Su-30) na obszarze Białorusi stacjonować będzie w niedalekiej przyszłości 20 egz. Su-30 (wraz z 8 samolotami rosyjskimi biorącymi udział we wspólnych misjach patrolowych). Warto zaznaczyć, że liczba 20 samolotów wielozadaniowych Su-30 to zbyt małe zgrupowanie, aby wypełnić zadania przewidywane przez MO Białorusi (w rosyjskich opracowaniach wskazuje się na liczbę 36 egz. samolotów jako niezbędną ilość mogącą pozwolić na wycofanie ze służby przestarzałych posiadanych obecnie przez Białoruś samolotów). Zdaniem autora analizy, tego rodzaju deficyt otwiera możliwość dla Rosjan dot. budowy nacisków w celu uzyskania zgodny Mińska na otwarcie stałej bazy rosyjskiego lotnictwa np. w ramach omawianego „centrum szkoleniowego” w obw. grodzieńskim. Tego rodzaju baza, zgodnie z propozycją Rosjan, będzie mieć za zadanie niwelować braki Białorusinów w nowoczesnym sprzęcie. Stała baza lotnictwa rosyjskiego, na której stacjonować będą samoloty wielozadaniowe SU-30, tuż przy granicy z Polską nie będzie stanowić czynnika korzystnego z punktu widzenia interesów naszego państwa.
W analizie wspomina się również o kolejnych dwóch centrach szkoleniowych, które równolegle maja powstać w obwodzie kaliningradzkim oraz niżnonowogrodzkim. Oba centra mają przede wszystkim zajmować się zwiększaniem zdolności z zakresu skutecznej kooperacji pomiędzy siłami lądowymi SZ Białorusi i SZ FR. W przypadku ośrodka w obw. kaliningradzkim, ma on odpowiadać za szkolenie SZ Białorusi pod kątem skutecznej współpracy z jednostkami lądowymi Floty Bałtyckiej (piechoty morskiej wyposażonej w BTR-82A). Ośrodek, który ma znajdować się w obw. niżnonowogrodzkim odpowiadać będzie natomiast m.in. za działania służące koordynacji działań pomiędzy SZ Białorusi, a jednostkami lądowymi Zachodniego Okręgu Wojskowego FR (m.in. jednostkami 1. Armii Pancernej).
Powyższe wnioski opracowane na bazie otwartych źródeł, pozwalają sądzić, że okres przygotowań do manewrów Zapad-2021 oraz okres ich trwania może posłużyć m.in. za pretekst do dyslokacji na obszarze Białorusi struktur, które staną się trzonem rosyjskiej bazy lotniczej. Okres manewrów Zapad-2021 będzie również stanowił kolejny etap zaciskania współpracy wojskowej pomiędzy oboma państwami – zarówno z zakresu obrony przeciwlotniczej, działań SZ Białorusi z rosyjską piechotą morską oraz z jednostkami o charakterze uderzeniowym (m.in. 1. Armią Pancerną). Obecna sytuacja polityczna na Białorusi oraz “ocieplenie” w relacjach białorusko-rosyjskich stało się czynnikiem “odblokowującym” proces kooperacji. Otwarcie się Mińska na rosyjskie “propozycje” jest związane z próbą kreowania się A. Łukaszenki na polityka prorosyjskiego, zabezpieczającego proces stopniowego zbliżenia białorusko-rosyjskiego, które ma uratować kraj przed wyimaginowanym zagrożeniem ze strony NATO (w tym Polski).
Źródło: https://forstrategy.org/en/posts/20210511
Autor opracowania: Michał Marek
Fot. forstrategy.org