Rosyjskie polskojęzyczne ośrodki dezinformacyjne, prorosyjscy dezinformatorzy, a także koniunkturaliści zaangażowani w proces infekowania polskiej infosfery treściami zbieżnymi z rosyjską propagandą, nie ograniczają swojej szkodliwej dla społeczeństwa i państwa aktywności. Kluczowymi kierunkami oddziaływania, których dotyczą przekazy pozostają: stymulowanie nastrojów antysemickich, antyamerykańskich i antyukraińskich. W tym kontekście coraz mocniej przejawiają się działania z zakresu zakorzeniania poglądu, zgodnie z którym Polska “powinna” opuścić NATO.
W omawianym okresie (01.11-07.11.2023) wymienione powyżej rodzaje źródeł skoncentrowały się na emisji następujących narracji:
- Polska przygotowuje się do „przeprowadzenia ataku” na Białoruś,
- Białoruś “wyciąga rękę” do zgody z Polską oraz “proponuje pomoc” w wstrzymaniu wojny na Ukrainie (Zachód, Warszawa i Kijów odrzucają „wspaniałomyślne propozycje Mińska”),
- Ukraina „sama winna” jest wojnie,
- to zachodnie służby „stworzyły” Ukrainę i sprowokowały wojnę z Rosją,
- Polska stopniowo przemienia się w państwo „żydowsko-ukraińskie”,
- Polsce „grozi” zamach stanu (rząd RP rzekomo przygotowuje się do przeprowadzenia serii zamachów terrorystycznych),
- Polska jest „marionetką USA” – w celu „odzyskania Polski” należy odwrócić się od Waszyngtonu i poszukać „alternatywy”,
- Rosja “lada dzień” pokona Ukrainę – rozbije ukraińską armię.
Coraz mocniej wybrzmiewa ponadto narracja dezinformacyjna o rzekomo zbliżającej się fali „żydowskich uchodźców”, których “celowo” ściągać ma do Polski i na Ukrainę Warszawa, Kijów, Waszyngton i Tel Awiw. Narracja ta odnosi się do teorii spiskowej służącej stymulowaniu w Polsce antysemityzmu. Podobne działania prowadzone są przez rosyjskie ośrodki dezinformacyjne na Ukrainie oraz w krajach Europy Środkowej. Narracja o „nadchodzącej fali” migracji z Izraela łączona jest z przekazem, zgodnie z którym Żydzi mają stanowić „zagrożenie” dla „rdzennej” ludności, a sprzeciw/bunt/”aktywny opór” wobec Izraela i lokalnych rządów jest wręcz „obowiązkiem” każdego patrioty.
Wskazane narracje i kierunki działań emitowane są szczególnie poprzez sieci społecznościowe. Materiały odnoszące się do wyżej wymienionych narracji służą stymulowaniu w Polsce fermentu społecznego oraz ukierunkowaniu fermentu w stronę określonych grup społecznych i narodowościowych. Z tej perspektywy aktywność Moskwy i Mińska, a także “rodzimych” dezinformatorów i propagandystów służą destabilizacji sytuacji społeczno-politycznej w Polsce oraz noszą wyraźny charakter próby wpływu na preferencje wyborcze Polaków.
W danym kontekście warto zaznaczyć, iż w Polsce rozpoczęła swoją działalność partia polityczna o otwarcie prorosyjskim profilu ideowym prowadzona przez nie mniej niż dwie osoby zidentyfikowane jako zaangażowane w sposób trwały w szerzenie treści/przekazów zbieżnych z rosyjską propagandą. Osoby te popularyzowały przy tym przekazy stricte dezinformacyjne.
Rzecz dotyczy inicjatywy dr Leszka Sykulskiego o nazwie „Bezpieczna Polska”, która jawi się kolejnym etapem działań rozpoczętych poprzez sformowanie tzw. ruchu antywojennego. Należy w tym miejscu podkreślić, iż komunikaty publikowane przez dr L. Sykulskiego wskazują na to, iż cele omawianej partii politycznej zbieżne są z celami strony rosyjskiej. Warto w tym miejscu wspomnieć o postulacie dot. wyprowadzenia Polski z NATO oraz postulatach, których realizacja de facto uzależniłaby Polskę energetycznie od Rosji i Białorusi. Struktura dr L. Sykulskiego otrzymuje przy tym wsparcie (medialne) od części środowisk prorosyjskich działających w ramach innych struktur (znanych z szerzenia rosyjskiej propagandy), a sam lider posiada „koleżeńskie” kontakty z nie mniej niż dwoma kluczowymi przedstawicielami partii Konfederacja Korony Polskiej (był jej członkiem). Aktywność wspomnianej struktury oraz potencjalny przyszły proces konsolidacji środowisk zaangażowanych w szerzenie przekazów zbieżnych z rosyjską propagandą może wpłynąć (wzmocnić) na proces zakorzeniania w umysłach Polaków szkodliwych społecznie treści propagandowych i dezinformacyjnych.
Autor: dr Michał Marek
Zadanie publiczne finansowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP w konkursie „Dyplomacja Publiczna 2023”
